Bugun Son...

''ben'' uğraşıyorum onunla
Ama o da benimle uğraşıyor daha cesurca..
Korkuyorum..
İntikam almasından benden
Korkuyorum..
Üzmesinden yine beni
Savasmıyorum...
Sende bırak artık ''ben''i boşluğa...
Öldür hayatındaki ''ben'' değerlerini acımadan daha fazla...
Ve at adımını sen de ''ben''sizlige hayatta...
Hosgeldin...
Hosgeldin bensiz zamanlara,dünya...

Artık yazmasam mı...

Büyüdüm..Büyüdük...

Büyümek...
Ah şu büyümek...
Pembe dünyamızdan karanlıklara geçişimiz.

Ne çok isterdik büyümeyi. Bilmezdik ki;aslında çocukluk dünyanın en güzel eğlencesi.

Büyüdüm ! büyüdük... Hayat çıktı karşıma acımasızca.. Sert bir şekilde vurdu kendini önce suratıma... Biseyler fırlattı bana güven,ask,arkadaslık,aglamak yazıyordu üstlerinde her birinin. 'Ne bunlar' diye sordum korkarak.. Cevap verdi o tanımadıgım ses 'Büyümek'.. Ne yapacagımı sordum cevap vermeden cekip gitti usulca.

Yıllar gecti..  Simdi anlıyorum,biliyorum hepsini;neden hayatımda olduklarını.

Önce 'güven' geldi yanıma.Sırtıma sert bir darbe indirerek 'kimse.unutma,hiç kimse ' dedi...

Aglamayı da ogrendim sayesinde.Hic biseyin farkında olmayan o masum gözlerimizden akan yaslarmıs meger.

'Peki ya ask mı '

İste o,onun ne oldugunu cok iyi biliyorum simdilerde. Tıpkı 'hayat' ın sert darbesi gibi o da kalbime attı en büyük darbeyi farketmeden.

Yanıyor... O yandıkca daha da acı cekiyor bedenim...

Evet simdi bıkmaktayım kendimden.hayattan,herseyden...

Savasmak mı ? Iste o tam bana goreydi. Ama ben biliyorum ki artık onunda faydası yok büyümek denen oyunda.

Ben büyüdüm...Büyüyorum... Aklım büyüyor..Kalbim büyüyor.. Siz büyüyorsunuz..

   *Ama 'acı'  ...

           O daha da cok büyüyor....